اخراجی‌ها چه کسانی هستند؟


سریال اخراجی‌ها، پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای ما شد. (هر چند طبق آمار، پیش از این پربیننده‌ترین فیلم تاریخ ما، "کلاه قرمزی و پسرخاله" بود!) این هجوم عجیب مردم را سخت می‌شه تحلیل کرد! مگه این فیلم چی داره؟ سینما آزادی سانس 3 صبح گذاشته! بزرگ‌ترین سالن‌های تمام سینماها این فیلم رو پخش می‌کنن. مردم جلوی گیشه‌ها صف می‌کشن! چرا؟!
فیلم اخراجی‌های 1 اگه یادتون باشه از دو بخش قابل تفکیک ساخته شده بود. یک بخش اصلی که تقریبا 80-90 درصد فیلم رو تشکیل می‌داد، مزه‌پرانی‌ها و تمسخرها و جک‌هایی بود که گروه موسوم به اخراجی‌ها در فیلم اجرا می‌کرد و یک بخش دومی که این گروه بالاخره به راه راست هدایت می‌شدند و در واقع قسمت ارزشی فیلم بود. در قسمت اول هر کاری انجام می‌شد و تقریبا هر چیزی که به نوعی در این کشور مقدس و محترم شناخته می‌شه مسخره می‌شد. از دین و روحانیت و بسیجی و حزب‌اللهی تا جبهه و جنگ و شهادت و الی آخر! قسمت دوم هم بدون پاک کردن قسمت اول، فقط به نوعی آدم شدن اون گروه چند نفری رو نشون می‌داد که در آخر آنها هم به نوعی از چیزهایی که در تمام طول فیلم مسخره کرده بودند دفاع می‌کردند (و فکر کنم حتی یکی دو نفری شهید هم میشدن!)
اخراجی‌های 2 اما فرق کمی پیدا کرده. یعنی این دو بخشی که در فیلم قبلی کاملا قابل تفکیک بود، تقریبا با هم مخلوط شده و مدام بین اونها جابجا میشه!
چیزهایی دیگه‌ای هم به اخراجی‌های 2 اضافه شده. مثلا یک مقداری حس ناسیونالیستی در مقابل رفتار عراقی‌ها با ایرانی‌ها به بیننده منتقل می‌شه. البته نقش اصلی رو صحنه‌های خشنی داره که خیلی تو فیلم زیاده!
اما باز هم مهم‌ترین چیزی که تو فیلم دیده می‌شه همون دو بخش سابقه!
با این توصیف، آیا میشه فهمید چرا این فیلم این قدر بیننده داره؟
اکثر افرادی که این دو فیلم رو دیدن، اونها رو فیلم‌های خنده‌داری توصیف می‌کنن! مردم در سالن‌ها مدام می‌خندند و دست می‌زنن! مگه کدوم یکی از این بخش‌ها خنده‌داره؟
در همین اخراجی‌های 2 صحنه‌ای هست که جواد رضویان با یک شیپور (از اونها که تو ورزشگاه می‌زنن) به سر اون فامیلی که ظاهری شبیه به یک بسیجی داره میزنه! و مردم می‌خندند! و اون دوباره میزنه! و مردم بلندتر می‌خندند! و میزنه! و می‌خندند! این ماجرا چند بار تکرار میشه!! چرا؟!!
در فیلم جوک‌هایی گفته میشه که واقعا داره احکام دین رو مسخره می‌کنه! یا با روحانی فیلم شوخی میشه! یا شخصیت شریفی‌نیا که نوعی آدم ظاهرا شدیدا مذهبی اما واقعا ریاکار رو نشون میده و مردم مدام می‌خندند!!! آیا واقعا این ارزش‌ها و مقدساته که خنده داره؟ چطور کسی می‌تونه به مقدسات خودش بخنده؟!
من واقعا نمی‌تونم این رفتارهای مردم رو تحلیل کنم!

پ.ن1 مردم ما حتی قابل تحلیل هم نیستن! چه برسه به اینکه قابل پیش‌بینی باشن!
پ.ن2 در فیلم، سکانسی هست که میشه بهش گفت تونل وحشت! ماجرا اینه که عراقیها با تشکیل دو صف روبروی هم، اسرایی که رد می‌شن رو از دو طرف میزنن! یاد اتفاقی افتادم که در ماجرای کوی دانشگاه 18 تیر انجام شد! عجب خاطراتی دارد این آقای ده‌نمکی!

::samic::

نوشته شده در اردیبهشت 88

مطالب گذشته